Kriz Cruz, wł. Krzysztof Izdebski-Cruz (ur. w 1966 w Toruniu) – malarz, grafik, animator kultury. Zaliczany do grona „Nowych Dawnych Mistrzów” – nieformalnej grupy współczesnych artystów figuratywnych. Termin „Nowi Dawni Mistrzowie” został użyty po raz pierwszy przez nowojorskiego historyka, krytyka i teoretyka sztuki prof. Donalda B. Kuspita w jego książce „The End of Art” („Koniec sztuki”) wydanej w 2004 roku. Kuspit postulował w niej połączenie w sztuce tego, co dawne, z tym, co najnowsze.
Kriz Cruz ukończył studia na Wydziale Malarstwa i Grafiki w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, dyplom obronił w 1999 w pracowni ówczesnego rektora prof. Jerzego Krechowicza. Był współwydawcą kwartalnika o sztuce PROJEKT, prezesem Okręgu Gdańskiego Związku Polskich Artystów Plastyków, prezesem Pomorskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, wicedyrektorem Muzeum Narodowego w Gdańsku i członkiem władz głównych Związku Polskich Artystów Plastyków w Warszawie. Jest pomysłodawcą cyklu wystaw „Ocalić od zapomnienia”, upamiętniających twórczość nieżyjących, wybitnych artystów Wybrzeża, oraz inicjatorem powołania Nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego, przyznawanej wyróżniającym się polskim malarzom. Jeden z założycieli Grupy Apellesa (2009) skupiającej artystów, którym bliskie są idee malarza Apellesa z Kolofonu. Współorganizator i uczestnik międzynarodowej wystawy sztuki współczesnej „Nowi dawni mistrzowie/New Old Masters” (Pałacu Opatów w Gdańsku, 2006/2007), której kuratorem był prof. Donald Kuspit.
Kris Cruz tworzy najczęściej w technice oleju i pastelu, stosując warsztat i technologię dawnych mistrzów. Rysunki metalowym sztyftem (złoto, srebro, miedź, ołów, cynk, cyna) powstają zgodnie z techniką opisaną około 600 lat temu w traktacie „Rzecz o malarstwie” C. Cenniniego. Charakteryzują się perfekcyjną linią i subtelnym modelunkiem. Pod wpływem „Metamorfoz” Owidiusza powstały obrazy „Pan i Syrinks”, „Harpia porywaczka”, „Córka gorgony”, „La Piovra”, „Meduza”, „Akis”, „Akis i Leukippos” i „Galatea”. Artysta antydatuje swoje dzieła o sto lat, symbolicznie pomijając w ten sposób ostatnie stulecie, które uważa za czas stracony dla sztuki.
W latach 1996–2006 odtworzył zaginione w czasie II wojny światowej wielkoformatowe obrazy z gdańskiego Dworu Artusa, w tym „Sąd Ostateczny” Antoniego Möllera (1602/1603) i „Orfeusz wśród zwierząt” Vredemana de Vries (1594). Jego prace „B. Dorothea, Montoviensis, Reclusa 1347–1394” i „Sanctus Adalbertus, Martyr 956–997” są elementem wystroju wnętrza Bazyliki Mariackiej w Gdańsku.
Dzieła Krzysztof Izdebskiego-Cruza były prezentowane w kraju i za granicą na ponad stu wystawach zbiorowych i ponad trzydziestu indywidualnych. Znajdują się także w wielu kolekcjach, głównie prywatnych (m.in. w USA, Malezji, Włoszech, Niemczech, Szwajcarii, Austrii i Wielkiej Brytanii). W 2005 roku artysta otrzymał odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”, w 2014 – Brązowy Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis za całokształt twórczości, a w 2015 – Nagrodę Specjalną Marszałka Województwa Pomorskiego „Za konsekwencję w posługiwaniu się tradycyjnym warsztatem malarskim i utrzymanie w swojej twórczości klasycznych rozwiązań kanonu piękna”.
Krzysztof Izdebski-Cruz (Kriz Cruz) mieszka i pracuje w Gdańsku i Sopocie.
(na podstawie: http://www.izdebskiart.com/Kriz_new/o_artyscie.html)
