Miasto z gliny III tom Serii z Mustangiem

Miasto z gliny – III tom Serii z Mustangiem

Sahara, wykopaliska, poszukiwacze skarbów, międzynarodowe gangi handlujące dziełami sztuki: Rosjanie, Japończycy, Francuzi. Będzie gorąco – w końcu rzecz dzieje się na pustyni. Nie musisz szukać bandytów, oni sami cię znajdą! A wraz z nimi żar, skwar, udar, pragnienie i… wielbłąd, który żre mapy.

Robert Karcz

Archeolog, awanturnik i złodziej zabytków. Za namową swoich bliskich decyduje się wybrać w podróż do Tunezji. Nie zdaje sobie sprawy, że będą to jego najgorsze wakacje w życiu.

Autor Serii z Mustangiem Przemek Corso:

Konferansjer, felietonista, głos radiowy, autor bajek dla dzieci… a prywatnie miłośnik filmów, kolekcjoner, gaduła. Z wykształcenia niedoszły nauczyciel języka angielskiego, szczęśliwy mąż i ojciec, a także właściciel szkockiego teriera o imieniu BRK. Mieszka w Legnicy. Pija Tabasco.

Seria z Mustangiem:

• Tom I Podziemne miasto
• Tom II Miasto złodziei
• Tom III Miasto z gliny
• Tom IV Miasto tajemnic

Fragment książki Miasto z gliny:

***

Karcz został zaprowadzony do ukrytego pomieszczenia za recepcją. Długi korytarz, rząd krzeseł i drzwi, każde opisane znaczkami. Biuro parkingu, biuro recepcji, kierownik piętra i tak w nieskończoność. Przy każdych drzwiach elektroniczny zamek na kartę albo na kod.

Recepcjonista kazał mu zaczekać pod drzwiami ze znaczkiem „monitoring”. Po kilku chwilach drzwi otworzyły się, a recepcjonista zaprosił go do środka uprzejmym gestem.

Pokój był ogromny i panował w nim półmrok. Siedziały w nim cztery osoby, każda otoczona ekranami.

– Niech pan spojrzy na ten duży ekran – odezwał się recepcjonista. – To bar.

Ujęcie pokazywało tłum kobiet i mężczyzn znad głowy barmana.

– Ta kobieta zapłaciła za drinki, używając pana karty. Zna ją pan?

Hebanowa dziewczyna i jej koleżanki przy barze. Każda z drinkiem w wymyślnym kieliszku z parasolką. Nie żałowały sobie.

Karcz pokręcił głową.

– Pierwszy raz ją widzę na oczy.

Recepcjonista westchnął.

– Możemy sprawdzić resztę nagrań… Zwrócimy panu koszt drinków…

– Nie, nie ma potrzeby – przerwał mu Karcz. Próbował zachować spokój i brzmieć obojętnie, ale wszyscy czterej pracownicy monitoringu zerknęli na niego. – Szkoda czasu. To moja wina. Nie pilnowaliśmy swoich kart… Proszę koszt tych drinków dopisać do rachunku. Zapłacę za swoją głupotę. Proszę tylko zablokować obydwie karty i wydać mi duplikaty.

–Na pocieszenie dodam, że na karcie pana siostry nie ma żadnych transakcji.

– Oooo, świetnie. Bardzo się cieszę. Panowie, dobra robota. Przepraszam za kłopot – zwrócił się do pracowników ochrony. Dwóch pokręciło głowami i uśmiechnęło się z zażenowaniem, a dwóch pozostałych mruknęło coś w podziękowaniu.

Karcz ostatni raz rzucił okiem na ekran, na którym w stopklatce została utrwalona hebanowa dziewczyna pochylona nad specjalnym terminalem. Uśmiechnęła się. W dłoni trzymała jego kartę.

„Na zdrowie” – pomyślał.

Kiedy wrócili na recepcję, czarnoskóry mężczyzna usłużnie wydał mu duplikat karty do pokoju siedemset dziesięć.

***

Opinie o książce Miasto z gliny można przeczytać na stronie Lubimyczytac.pl