W tej sprawie nie jestem obiektywny, więc poczekałem na opinie z zewnątrz. I pierwszy tysiąc opinii zignorowałem, bo na początku piszą przyjaciele i zwolennicy, czyli chwalą, bo mnie lubią, a podoba im się też dlatego, że mnie ogólnie lubią.

Następnie czekałem na opinie negatywne i krytyczne, aby stwierdzić ile ich jest. No i po tak przeprowadzonej obserwacji mogę stwierdzić, że nasza gra planszowa „Boso przez świat” jest tak samo doskonała, jak seria filmów pod tym tytułem. Bez wstydu można ją postawić na półce obok światowych hitów. I ma też bardzo zadbany i wypracowany wygląd; jest przyjemna dla oka i w dotyku – to ważne!

***

Po występach podchodzą do mnie ludzie i gadamy sobie. Setki osób po każdym występie, w sumie więc osób tysiące, a do tego kilkanaście tysięcy na każdym Jarmarku Dominikańskim. I w ostatnich latach nasłuchałem się pochwał na temat gry.

Ludzie grają cyklicznie („u nas w domu co wtorek”), grają rodzinami (od wnuków do dziadków), grają w akademikach, a ostatnio w Poznaniu podeszli do mnie klerycy i zawiadomili, że grają w Seminarium.

Bardzo mnie to wszystko cieszy. A dodatkowo cieszy mnie, że to jest gra w 100% Made in Poland. Wymyślona i zaprojektowana przez Polaków oraz wyprodukowana w polskich firmach, a nie w Chinach.

PS.

Ta gra ma tylko jedną wadę… nigdy nie wygrałem. Ciągle słyszę: „Stryjaszku, ograliśmy cię”. W pokera wygrywam, w tysiąca wygrywam i w kierki też. W domino umiem pokonać takich gości, których widzieli Państwo w odcinku „Boso..” z Dominikany – oni tam siedzą latami przy tym samym stoliku, palą cygara, chlają rum i rżną w domino bez przerwy, a jednak… wygrałem. W Monopoly wygrywam (szczególnie, gdy wymienimy pieniądze na prawdziwe), w Pictionary wygrywam tak często, że znajomi grają ze mną nie po to żeby wygrać, lecz tylko dlatego, że przy okazji jest kupa śmiechu. Natomiast w moją własną grę „Boso przez świat” nie wygrałem jeszcze nigdy.